معاونت فرهنگی و دانشجویی

سرویس فرهنگی قصد دارد سلسله گفت‌وگوهایی صمیمانه با اهالی مطبوعات دانشگاه علوم پزشکی قم داشته باشد؛ در همین راستا اولین گفت‌وگوی ویژه خود به پرهام نکوطلبان، سردبیر تنها نشریه انگلیسی زبان دانشگاه اختصاص داده است که در ادامه می‌خوانید.

•  سلام،لطفاً خودتان را معرفی کنید.

 پرهام نکوطلبان هستم. دانشجوی رشته‌ی پزشکی مقطع فیزیوپاتولوژی ورودی ۹۷

• چطور با نشریه آشنا شدید؟

 من در زمینه‌ی زبان فعال بودم و طی رویدادهای مختلفی مانند معارفه‌ نشریات و کانون‌ها با مدیرمسئول مجله، خانم مهرابی، آشنا شدم و بعد هم فعالیتم را در نشریه به‌عنوان نویسنده آغاز کردم و سپس در مقام ویراستار و سردبیر، همکاری خودم را با نشریه ادامه دادم.

 چه چیزی در نشریه بود که باعث شد تصمیم به فعالیت و نویسندگی در آن بگیرید؟

خب یکی از ویژگی‌های VIP زبان انگلیسی نشریه‌ست و کسانی که مطلب برای نشریه تهیه می‌کنند باید در این حیطه دستی بر آتش داشته ‌باشند. من خودم با چند نشریه (داخل و خارج دانشگاه) همکاری می‌کنم ولی VIP به‌خاطر تاکیدش بر اختصاصی بودن زبان برای من جایگاه خاصی دارد. به نظرم لازم است که بستر فعالیت در زبان انگلیسی (چه برای دانشجویان، چه برای اساتید) بیش‌ازپیش مهیا شود. احساس می‌کنم کاستی‌ها و ضعف‌های جدی‌ در این حوزه وجود دارد.

• برای انتخاب موضوعی که می‌خواهید درباره‌اش بنویسید چه فاکتورهایی را درنظر می‌گیرید؟

از آن‌جایی که علاقه‌ی شخصی‌ام به حوزه‌های فرهنگی و ادبی و نیز دنیای سرگرمی‌ست (بازی، موسیقی، فیلم و سریال)، معمولاً موضوع‌هایی که انتخاب می‌کنم پیرامون همین موارد می‌گردند: یا از تجربیات و دغدغه‌هایم می‌نویسم یا از مشاهدات و برخوردهایی که داشتم. به نظرم یکی از خوبی‌های VIP این است که دست نویسنده را در انتخاب موضوع باز می‌گذارد و سعی می‌کند از رهگذر زبان انگلیسی، خواننده را با تجریبات نویسندگان و درک و دریافتشان از موضوعات گوناگون آشنا کند.

• برای نوشتن مطلبتان در نشریه، چقدر وقت می‌گذارید و از چه منابعی استفاده می‌کنید؟

حقیقت این است که چون من به‌نوعی هرروز با انگلیسی درگیرم (حتی شاید بشود گفت خیلی اوقات از دیدگاه یک انگلیسی‌زبان، به مسائل نگاه می‌کنم) صرف نگارش یک مطلب از من زمان زیادی نمی‌برد؛ شاید یک یا دو ساعت. نکته‌ای که مهم است، پیدا کردن موضوع خوب و درخور از میان انبوه مسائلی‌ست که با آن‌ها برخورد می‌کنم و خب این می‌تواند بسیار وقت‌گیر باشد.

• چه توصیه‌ای به دانشجویان جدیدالورود دارید؟

اول این مطلب نغز و لطیف را به آن‌ها یادآور می‌شوم که درس و امتحان گذراست و همین کارهای فرهنگی و فعالیت‌های دانشجویی فوق برنامه (بعضاً خارج برنامه یا حتی بی‌برنامه‌) در خاطرشان از دانشگاه به یادگار می‌ماند. دوستی‌ها و رفاقت‌های ماندگاری هم می‌تواند حین این فعالیت‌ها شکل بگیرد؛ پس ترم‌اولی‌ها بشتابید و فرصت را از دست ندهید.

و اما مهم‌تر این‌که نگرششان را باید از نگرش دبیرستانی و مدرسه‌ای به دانشجویی تغییر بدهند (کمی رک بود اما حقیقت است). کار ساده‌ای نیست و زمان‌بر است ولی ارتباط موثر با ارشدها و سال‌بالایی‌ها می‌تواند بسیار راه‌گشا باشد (یکی از بسترهای این ارتباطات هم فعالیت‌های فرهنگی‌ست).

انتهای پیام/